Naar de T.T. race (Wie heeft de audio van dit lied voor ons?)
Het hele web is fanatiek afgestruind, maar bijna niets gevonden. Slechts een paar kranten-artikeltje en de tekst van het liedje hebben we….en that’s all. Diverse oproepen op z.g. “oude liedjes” websites ten spijt; we hopen dat er iemand van jullie ons hier mee kan helpen…alvast bedankt voor de moeite.
De Wama’s was een komisch duo, bestaande uit Wim van Wageningen (Amsterdam 1918, overleden 1986) en Dick van der Maat (Amsterdam 1917, overleden 1980) Het duo was populair in variétés in de jaren 40, 50 en 60 van de 20e eeuw. In maart 1973 gingen de Wama’s uit elkaar.
De tekst van het WAMA’s liedje (zie hieronder) is ook best grappig, maar verder hebben we jammergenoeg hier (nog) helemaal niks van!
Wij zijn twee jongens, zeer geschikt. En houden van een vrolijk leven. Ze zeggen wel dat we zijn getikt. Maar dat is lichtelijk overdreven. Een ieder mens die heeft zijn zwak. Dat hebben wij voor imiteren. Een beetje gekdoen is ons vak. Daarom gaan wij wat fantaseren.
Zo hebben wij een motorcar. Zo’n ding kan iedereen niet kopen. Hij kost een geld, gewoonweg bar. Je moet die motor horen lopen. We gaan naar Assen met die slee. Naar de T.T., om te beginnen. We doen niet aan die wedstrijd mee. Daar niemand dan een prijs zou winnen.
Daar staat ons Fordje nu op straat. En neemt ons lelijk in de maling. Laat hij maar staan waar of hij staat. Want hij is toch op afbetaling. Toch moeten wij in Assen zijn. We laten ons zo gauw niet foppen. We gaan nu verder met de trein. Die laten wij hier even stoppen.
Nu zijn we hier op de T.T. Die duivels rijden als een dolle. We zitten bij een kopje thee. Terwijl zij in de rondte tollen. We zoeken nu een plaatsje op. We komen hier voor de sensatie. En slaat er een over de kop. Dan hebben wij het beste plaatsie.
Hierboven rechts: Een advertentie van 17-02-1944 in het Dagblad voor Noord Holland….dol-komische T.T.-race…
Wim van Wageningen en Dick de Maat leerden elkaar kennen in het leger na de mobilisatie. Ze zaten in het 18e regiment infanterie, gelegerd in Amersfoort. Van Wageningen had daarvoor gewerkt als meubelmaker en De Maat had onder andere betrekkingen als banketbakker, etaleur en loodgieter. In 1940 besloten zijn een duo te vormen en artiest te worden. Zij sloten zich aan bij de Nederlandsche Kultuurkamer en konden zo in de oorlogsjaren zonder risico ervaring opdoen. Als naam kozen zij De Wama’s, naar de eerste twee letters van hun achternamen, Van Wageningen en De Maat. Zelf namen zij de aliassen Wim Wama en Dick Wama aan. Na de oorlog gingen de Wama’s verder als beroepsartiesten. Ze profiteerden van de behoefte aan licht amusement die na 1945 ontstaan was. In 1946 schreven ze het nummer “Naar de TT Race”, over de TT in Assen en verwierven daarmee veel bekendheid. En hieronder zie je op een zeldzame foto, hoe ze dat deden in die tijd, op twee stoelen achter elkaar speelden ze…..als een stelletje idiote mafketels…..de TT motorraces na.
Een ander bekend nummer uit die periode was Hotsjek. Het radioprogramma De bonte dinsdagavondtrein, waarin de Wama’s af en toe optraden, zorgde voor landelijke bekendheid. Hierdoor werden zij veelgevraagde artiesten binnen het schnabbelcircuit. Vanaf de jaren 60 verminderde de populariteit van variété en daarmee ook van de Wama’s. Daarnaast waren ze weinig vernieuwend en in tegenstelling tot bijvoorbeeld De Mounties weinig op televisie te zien. De groep had in die jaren vooral succes met parodieën op bekende nummers en populaire hits. Zo coverden zij in 1960 onder andere Mack the knife van Bobby Darin en Laila van Die Regento Stars. Hun versie van Kriminal tango, destijds een hit in West-Duitsland voor het Hazy Osterwald|Hazy Osterwald Sextett, haalde zelfs de hitparade. Andere bekende nummers uit die tijd waren Ping en Pong, over twee tafeltennissende Chinezen en De Badkuipserenade. In 1962 haalden de Wama’s nog eens de hitparade door in te spelen op de twistrage. Ze bouwden Franz Liszts Liebestraum om tot de Liebestraum twist. Radio Veronica gebruikte later het begin van dit nummer voor een jingle van de Alarmschijf: “Hé… Let op… Deuren en oren dicht… Hier komt… Veronica’s Alarmschijf”. Rond carnaval 1971 hadden de Wama’s nog een hitje met Aha dat is Marie.
In maart 1973 gingen de Wama’s dus uit elkaar. Ze behielden wel hun artiestennamen Wim Wama en Dick Wama. Dick had een alcoholverslaving en als acteur veel minder succes dan Wim. Later kwam hij ook nog in een rolstoel terecht door een auto-ongeluk. Hij stierf ten slotte op 22 juni 1980 op 63-jarige leeftijd in Amsterdam aan een maagbloeding.
Wim had in de jaren 70 en 80 wél veel succes als acteur, zowel in het theater als in films. Daarnaast was hij stemacteur. Zo sprak hij onder andere de stem in van Jerom en Krimson in de poppenserie Suske en Wiske en was hij te horen in hoorspelen waaronder De Brekers en verschillende buitenlandse tekenfilmseries. Zijn grootste toneelrol was in 1984 de rol van Hadjememaar in de remake van de theaterproductie Liefde is Hadjememaar uit 1971. In 1986 zou hij weer de hoofdrol spelen in In Holland staat een huis, maar hij werd dat jaar ernstig ziek. Op 12 juli van dat jaar overleed hij op 67-jarige leeftijd aan kanker.